ตกลงว่า เกมส์ หรือ คน ผิดกันแน่

หากลองไปถามทัศนะคติต่อสิ่งที่เรียกว่า "วิดีโอเกมส์" กับผู้ใหญ่ คิดว่าหลายๆคนคงจะมองในแง่ลบ อาจจะมาจากเหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อนที่มีเด็กปล้นโซเฟอร์แท็กซี่แล้วอ้างว่าเลียนแบบเกมส์ Grand theft Auto (GTA) ซึ่งเป็นเกมส์จำลองอาชญากรรมชื่อดังก้องโลก

GTA เกมส์จำลองอาชญากรรมซึ่งภายหลังมี

เกมส์แนวนี้ออกมาเพิ่มขึ้นเช่น Saint rows"

   

       หลังจากเหตุการณ์นั้น เกมส์อื่นๆ ก็พลอยโดนหางเลขไปด้วย GTA แม้ว่าจะโดนแบนไปเเล้ว แต่ก็แบนได้เเค่แผ่นแท้เท่านั้น(สะพานเหล็ก เลือกสรรค์ตามสะดวก) 

       และแล้ว มันก็มีเหตุการณ์เกี่ยวข้องกับเกมส์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อาทิ ฆ่าแม่เพราะติดเกมส์ บลาๆๆ

ทำให้ทัศนะคติคนไทย มองใน "ด้านลบ" ไม่ว่าเกมส์ใดๆก็ตามแต่ บางคนถึงขั้นมองว่า ใครเล่นเกมส์นี่คือพอๆกับการดูหนังโป๊ หรือดูดบุหรี่ยังไงยังงั้นเลย

      ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตามหลักแล้ว สื่อทุกชนิด สามารถสร้างเเรงบันดาลใจให้คนได้ ไม่ว่าจะ ละคร หนัง รายการ เกมส์ การ์ตูนต่างๆ อาจจะดูหนังตำรวจแล้วอยากเป็นตำรวจ แม้กระทั่งเกมส์ที่โฟกัสไปที่ตัวเอกเป็นผู้ร้าย ก็สร้างแรงบันดาลใจได้เช่นกัน

     เเต่ทั้งนี้ ขึ้นยุกับ "วุฒิภาวะ" ว่าสิ่งไหนควรทำ หรือไม่ควร หรือมีความละอายต่อบาปหรือไม่  ผมไม่ได้พูดเข้าข้างฝ่ายใด แต่ว่าความผิดที่เกี่ยวข้องกับสือ การเลียนแบบแบบผิดๆ มันย่อมมาจากการที่วุฒิภาวะไม่เพียงพอ

    

    เพราะฉะนั้นจึงมีการ "จัดเรต" เกิดขึ้น

การจัดเรตคือการบอกว่า สื่อไหนเหมาะกับใคร อะไรยังไง เรตติ้งจะไม่มีความหมาย ถ้าผู้ใหญ่ ไม่คอยดูแลเด็กในการเลือกบริโภคสื่อให้เหมาะกับอายุและวุฒิภาวะ ก็จะเกิดปัญหาการเลียนแบบแบบผิดๆซ้ำไปมา

การจัดเรตติ้งเกมส์ต่างๆของ ESRB

      มาตรการการแบนการห้าม ไม่ใช่หนทางที่ดีเสมอไป สิ่งที่ประณีประนอมได้ก็ควรทำ ผู้ใหญ่ไม่ว่าจะเป็น ผู้ปกครอง ผู้จัดจำหน่ายเกมส์ ควรมีส่วนร่วมในการควบคุมดูแลเยาวชนในการบริโภคสื่อ ให้มีวิจารณญาณ  

                                    

                                                                              

                               "ปืนจะเป็นสิ่งที่ให้โทษ หรือให้คุณได้ ก็ขึ้นอยู่กับคนที่จับ"